دیوانگی های من
دیوانگی های یک ذهن آشفتهدیوانگی های من
دیوانگی های یک ذهن آشفتهما زخمی رویاهای رفته به بادیم...
"ما زخمی رویاهای رفته به بادیم "
من به این جمله واقعا ایمان دارم...
ما بغض میکنیم ازینکه چرا نتونستیم به آرزومون برسیم...گریه مون میگیره ازینکه چرا اونجایی که باید باشیم نیستم....افسرده میشیم که چرا تلاش نکردیم تا به اون رویا برسیم و اون دیگه رویا نباشه....
من این روزها سخت به این نیازمندم که یه نیرویی منو بذاره درست توی همون مسیری که باید باشم....شاید یه فرصت...شاید یه معجزه...
وهنوز امید دارم ...و چقدر امید دارم...وچقدر امید دارم....
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد